• arthas father! is it....over?
    king menethil no, the raid resets next week.
    arthas i see..
  • artık acilen bırakmam gereken oyun. hayır iki günde bir oynuyorum maksimum ama gidişat kötü.

    geçen gün yolda şöyle bir tabelaya baktım: http://bit.ly/e5avxw
    fakat buradakine benzer yazılar yerine, beynim şunun gibi bir şey görmeye çalıştı, göremeyince neye baktığını anlayamadı, ama sorsalar kesinlikle böyle bir şey vardı orada: http://bit.ly/g7hdk8

    (bkz: endişelendiren yanlış okumalar)
  • beta günlerinden beri oynarım bu oyunu. her şey değişti; oynayanlar, content, hikaye, classlar, gmler.. ulan bi orgrimmarın önündekiler değişmedi. 6 yıldır aynı yerde zıplayan adam var ya, 6 yıl.
    ben bunları lvl 25 oldukları zamanlardan hatırlıyorum. o zaman da duel atarlardı, hala duel.

    tek tesellim orgrimmarın yapısını değiştirdiler de banka üzerinde zıplayanlara iyilik ettiler. sırf "bankanın yeri değişti abi zıplaması tat vermiyor artık" diye oyunu bırakan 3 arkadaşım var lan.
  • blizzard'ın bugüne kadar çıkardığı en büyük bomba olarak görülen oyun.

    gerçekten de oyun ilk anons edildiğinde kalbimin nasıl küt küt attığını daha dün gibi hatırlıyorum. senelerdir oynadığım warcraft adlı oyunun dünyasında tek bir savaşçıyı canlandıracaktım, binlerce online oyuncuyla birlikte. topluca birer ırk oluşturup ve bu ırkların da birleşimiyle bir horde/alliance tarafı yaratacaktık. düşünmesi bile heyecan vericiydi. 4 yıllık bekleyiş 14 şubat 2005'te oyunun türkiye'ye geldiğini öğrenmemle sona erdi, koşa koşa bir d&r'a girdim ve oyunu aldım, eve gelip oyunu yüklemeye başladım ancak dakikalar geçmek bilmiyordu. anında oyuna girmek istiyordum. yüklemeyi atlattıktan sonra sıra geldi yeni bir account açmaya, kredi kartımda bir sorun çıkmadı ve bunu da başarıyla tamamladım. oyuna girdim ve karakter yaratma ekranında ne yaratacağıma karar vermek için düşündüm, kafamda gnome mage veya troll hunter olmak vardı tanıdıklarımın seçeceği tarafa göre karar verecektim buna. hemen arkadaşımı aradım ve tanıdık herkesin horde'u tercih ettiğini öğrendim, bana da troll hunter olmak düştü.

    oyuna ilk başladığım andan itibaren, gerek müzik, gerek ufak troll köyündeki atmosfer, gerek de şirin çizgi grafikler bu oyunun warcraft dünyasını yansıtan mükemmele en yakın oyun olduğunu gösteriyordu. benden yarım gün önce başlamış olan arkadaşa devamlı sorular soruyordum daha hiç mmorpg oynamamış olduğum için. artık benim sorularımdan bıkmış olacak ki cevap vermemeye başladı. ben de o andan itibaren oyunu kendim keşfettim ve bunun çok daha zevkli olduğunu gördüm.

    world of wracraft'ı o kadar seviyorum ve tapıyorum ki, oyunu oynamadığım sıralarda, devamlı internette oyunla ilgili yorumlar okuyorum, forumlarda dolaşıyorum, oyunun resmi sitesinde geziyorum, resimlere bakıyorum. yani illa karakterimi geliştirmekle ilgili birşeyler yapıyor olmama gerek yok, internette öyle world of warcraft resimlerine bakarak uzun süreler surf yapabiliyorum.

    üstünden yaklaşık 10 ay geçmiş olsa da, oyunda unutamadığım anlar var, en başta bir hunter olarak ilk petimi tame edişimi unutamam. bununla beraber, ilk grup halinde yaptığım quest'i de unutamıyorum, ilk crossroads'a vardığım günü ve ilk griffon'a binişimi hatırlıyorum. hatta griffon'a ilk bindiğimde 512 mb olan ram'imin benim oynadığım oyun detaylarında yetersiz kaldığını, bilgisayarımın çok kastığını gördüğümü ve griffon uçuşunda yeterli zevki alamadığımı anladığım anda hemen yazıcıoğlu'na gidip bir 512 mb daha ram alığımı belirtmemde fayda var. ve tabii ki crossroads'da tanık olduğum ilk horde - alliance savaşı. griffon'lar yağıyordu şehre, herkes tanıdığı üst level oyunculara haber vermişti. horde'lar bu ufak şehirlerini korumak için canla başla çabalıyorlardı. ben ise henüz level 20 halimle olan biteni izliyordum. orgrimmar'a girişimi de unutamıyorum, etrafımda bir sürü kodo beast, wolf, raptor ve steed üzerinde dolaşan yüksek level karakter, koskocaman şehirde yolumu bulmaya çalışıyordum, insanlara selam verip tek tek hepsine birşeyler soruyordum, istisnasız her biri de yardımcı oluyordu, hatta "beni izle seni x'e götüreyim" diye tekliflerde bulunuyorlardı.

    30'lu level'ların ortalarında ilk defa ashenvale'a girdiğimde değişen müzikle adeta mest olmuştum. tam anlamıyla, barış, neşe ve rahatlık veren bir atmosfer yaratıyordu bu müzik, ormanın nightelf'lere ait olduğu her yanıyla belli oluyordu. ayrıca burası alliance'ın bana saldırabileceği* bir bölgeydi, bunun bilincinde olmama rağmen yürürken yanından geçtiğim gölde balık tutup manzarayı izlemeden edemedim. orada 20 dakka boyunca oturduğumu ve o sırada online olan arkadaşlarımla geyik yaptığımı hatırlıyorum.

    bu anımın ardından ise mount aldığım gece aklıma geliyor, benden 10 dakka önce mount alan arkadaşla yanyana, doya doya mountumuzla etrafta koşuştuğumuzu ve çok eğlendiğimizi hatırlıyorum. ve büyük heyecanla yaptığım şeyler orada kesiliyor. level 40'tan sonra oyundaki heyecanımı yitirdiğimi anlıyorum. artık amaç level 60'a ulaşmak, ardından da instance'lara girip sadece karakteri daha da ileri götürmek. warcraft dünyasının o güzelliği, tadı artık alınamıyor. robot gibi instance'a gir, instance'tan çık, sıkıldıysan git biraz ally öldür, tekrar 3-5 tane görev yap, yine instance'a gir. tamamen monoton bir oyun halini alıyor benim için. zaten çoğu mmorpg de, belli bir noktadan sonra tamamen ego tatmini ve robotlaşmaya dönüşüyor (bu konu ile ilgili (bkz: #7096149). oyunda dolaşacak, keşfedecek yer kalmaması da bunda çok büyük rol oynuyor.

    tam bu noktada anlıyorum ki, bence aslında world of warcraft çok çok daha güzel bir oyun olabilecekken, ortalamanın üstünde bir oyun olarak kalmış. çünkü etrafıma bakıyorum, her yerde üstünde aynı armorlar, silahlar olan bir sürü aynı karakter. bundaki en büyük etken de tabii ki sadece 4 adet ırk ve 8 adet class seçebiliyor olmamız. tabii, taa en başta karakter ekranındaki kısırlığı da es geçmemek lazım. şimdi işte keşke diyorum, keşke 8 yerine 10-12 kadar class olsaydı ve ırk sayısını da expansion ile genişletmek yerine, en baştan daha fazla yapsalardı.

    neyse amacım bu güzel oyuna laf etmek değil, oyunun gözümdeki eksilerini sıralamaya kalkmıcam. sadece oynadığım ilk 3-4 aydaki şevki ve ondan sonraki hayal kırıklığımı anlatmak istedim sizlere. inşallah zevkle okumuşsunuzdur. hepinize iyi wow oynamalar efendim.

    not: bu yazıyı yazan kişi oyunun ilk 3 ayında, yani 90 günde toplam 42 gün oynama süresine erişmiştir.
  • 13 senelik oyundur. tekrarlıyorum 13 sene.. 13 senelik bir oyunu hala oynayan milyonlarca insan varsa o oyuna hızlı parlayıp çabuk söndü demek ciddi anlamda abestir. ayrıca vanilla server'ı çıktığı zaman eskisi gibi olmasa da yine de epey oyuncu katacaktır bünyesine.

    not: bu yaz bıraktım wow'u. okul ve wow arasında bir tercih yapmam lazımdı ve okulu tercih ettim.
  • gemilerin, zeplinlerin yolcu olsun olmasın 24 saat işledikleri bir dünya...

    burda beşiktaş-sarıyer hattı minibüslerine sesleniyorum, vapur hatları işletmelerine, metroya sesleniyorum! biraz bakın da feyz alın...

    yaa...
  • yaran msn diyaloglarına konu olabilen oyun...

    bluesman says:
    sen ne zaman askere gidiyorsun?
    oha ne alakaysa aklıma geldi

    whitesaint says:
    gitmeyeceğim
    wow saatlerini askerliğe saydırmanın bir yolunu arıyorum

    bluesman says:
    o zaman albay olarak yapardım ben

    whitesaint says:
    ben de tankçı
    (feral druid olayı)
    "kumandanım, ben tank'ım"
    "hepsi geçecek çocuğum, 100 şınav çek kendine gelirsin"

    bluesman says:
    lol

    whitesaint says:
    "ama kumandanım, dps de yapabilirim"
    *** kumandan hits whitesaint for 9834 melee damage
    *** whitesaint casts feign death

    bluesman says:
    rofl
    druids cannot cast feign death

    whitesaint says:
    askerlikte mantık aramayacaksın
  • the burning crusade zamanı oynadığımda (zaten illidanı kesince bırakmıştım oyunu) gerek pvp gerek pve açısından oldukça güzel zamanlarım oldu. arena'nın yeni çıktığı zamanlarda da çok iyi sarıyordu oyun. neyse çok uzatmadan konuya gireyim;

    bir gün 5vs5 arena yapmak için grup kurduk. her zamanki gibi horde idik, karşımıza ise ally grubu çıkmıştı. çok uzun zaman olduğu için gruplardaki classları çok hatırlamıyorum ama kendimin warlock olduğunu söyleyebilirim her zamanki gibi. önce biraz karşılıklı süzdük birbirimizi, sonra savaşın başlamasıyla kim kime dum duma taktik falan dinlemeden giriştik birbirimize. kimileri daha ilk vuruşta mefta oldu, kimileri benim gibi sonlara kaldı fakat yaklaşık 5 dakika falan sürdü savaş. sonunda ise bizden healer paladin, karşı taraftan da healer druid ayakta kaldı. bu iki kişi hariç geriye kalan 8 kişi heyecanla maçı izliyor. bizim pala druidi kovalıyor kovalıyor, arada elindeki mace ile kafasına vuruyor fakat druidin manası çok hızlı dolduğu için bir türlü öldüremiyor. arada risk alıp spelleri indiriyor bu sefer de manası bittiğinden ayı formuna giren druidin elinden zor kurtuluyor.

    15-20 dakika böyle arenada kovalamacayla kıl payı kurtulmalarla birbirini yokladılar. iki taraf da inadından vazgeçip pes etmiyor. bizi paladin ventrilo'dan "abi sıkıldım bırakıcam ben" diyor biz de "yok yok devam et o pes edicek" diye zorluyoruz. derken sıkılıp gm'e geyik olsun diye ticket açarak "paladinle druid birbirini öldüremiyor bi el at da bitir şu maçı hacı" tarzında bir mesaj atıyorum. derken bi bakıyorum arenada gm dolanıyor. o da izlemeye, hatta bizle muhabbet etmeye başlıyor. bu arada ben de olanları videoya çekmeye başlıyorum fakat bir yere kadar. harddisk doluyor. tam gm sıkıldığını ve berabere bitirebileceğini söylerken bizim paladin sağlam bir atakla druidi sıkıştırıp kendini heallemesine fırsat vermeden indiriyor ve hepimiz rahat bir nefes alıyoruz.

    maç sonunda çıkan ekrandaki geçen süre ise: 1 saat 16 dakika.
  • tee warcraft'tan beri bu evrenin içindeyim. 2005'te de wow'a başlamış biri olarak hiç şaşırmadım son sylvanas videosuna. gelin size uzun bir blizzard ibneliği anlatayım sonra ona göre değerlendirin şu malum son videoları.

    biz wow'a ilk başladığımız zamanlarda 1 horde'a karşılık 10 ally düşüyordu serverlarda. herkes iyilik şovalyelik daha güzel görünen ırklar var diye ally seçerken biz türk oyuncular horde yani orda (ordu)'yu seçtik. azınlık psikolojisinin dibine vurduğu yerdi 2007'e kadar horde. allylar bizim şehirlerimizde ilk levellerın gezdiği bölgelerde cirit atarlardı. her gün onlarca kez ölürdük world pvp'de. fakat bu azınlık psikolojisi uzun vadede horde'u üstün kıldı. horde oynayanlar birlik nedir beraberlik nedir bunu zorla öğrendi. öğrenmek zorunda kaldı. dağda bayırda quest yaparken 1 horde'a 4 ally dalarken gözünü karartıp ortalarına atlama ve o horde ile birlikte ölme zevkini yaşattı bize yıllarca. biz bu mantaliteye for the horde dedik. daha ortada for the alliance diye bir geyik yoktu o zamanlar. inanmayan başlıklarına bile bakabilir ekşi sözlükte. düşünün işte o horde psikolojisini.

    evet "for the horde" dedik. demir tavında dövülür demişler. horde da sağda solda ezilerek dövüldü, gelişti ve güçlendi. ilginç bir şekilde horde oyuncuları kendilerini ally oyuncularından daha çok geliştirdi. yıllar içinde bu olay pvp için horde pve için ally seçeceksin hacı şekline döndü zaten. hatta bu horde ruhu öyle bir gelişti ki ally oynayan iyi pvpciler bile horde'a geçti zamanla. orgrimmar'ın önünde yani durator'da onlarca belki yüzlerce duel atan adam bulurdunuz ama stormwind'in önü hep boştu.

    fakat blizzard'ın işi dengeyi(!) sağlamak olduğu için 2007'de burning crusade ile belfleri horde'a verdiler. bu sayede oyuna yeni başlayan tipler de oyundaki açık ara en güzel görünen ırk olan belf'i seçti ve horde nüfus olarak alliance'ı yakaladı.
    bunun sonucu olarak da zaten saykoların oynadığı horde nüfusta da dengeyi sağlayınca pvp başarısı olarak ally'ı silkip attı. o ilk başta ezilen horde artık ezen taraftı.

    yıllaaar yıllar geçti, wow'u bıraktık geri döndük bıraktık geri döndük bu döngüyü hepiniz yaşamışsınızdır ama şu hiçbir zaman değişmedi. özellikle eu serverlarında horde egemenliği hiç düşmedi.

    en son girdiğim zaman baktım yeni bir sistem gelmiş, horde oyuncusu olarak ally tarafından battleground sırası almanı sağlayan sistem getirmiş blizzard. düşünün allyların düştüğü hali. hordelar bg sırası beklemekten allylar da yenilmekten bıkmışken böyle çözümlere getirdi işi blizzard. siz çok güçlü oldunuz messi'yi bize verin dediler maçtan önce.

    ama baktı olmuyor. ilk başlardaki 1 horde'a 10 ally oranı tersine dönmüş durumda. son çare olarak bu silvanas videosunu saldı. yıllar boyunca horde aslında kötü değil muhabbeti yapan blizzard birden horde tü kaka demeye başladı. aslında ilk garrosh ile de bunu denediler ama garrosh zaten saykonun tekiydi tutmadı. thrall denen en baba wow karakteklerinden birini yani asıl warchief'i başımızdan aldılar. sırayla tüm iyi horde liderlerini öldürdüler. şimdi horde'u tümden tü kaka ilan etme vakti geldi anladığım kadarıyla.

    fakat blizzard da biliyor ki bizim gibi yılların horde oyuncuları "aaa tamam ally'a geçiyoruz madem" demeyecek. siksen ally yapamazsın hacı beni. blizzard'ın asıl amacı dengeyi tekrar sağlamak için yeni başlayanları ally'a yönlendirmek. yani vanilla wow zamanlarındaki kötü horde vs iyi alliance dönemine geri dönüşü sağlamak.

    ne mi olur? wow zaten ölüyor. yeni başlayan sayısı çok olmayacaktır. horde yine warsong gulch'ta grave farm'a devam eder. allylar da sanctuary'de takılıp raid finder'da sıra beklemeye devam ederler. silvanas raid boss olur pveci allylar da onu kesip mutlu olurlar. biz horde ise işimize bakarız. çünkü horde olmak bize yıllar boyunca hal durum şart vs ne durumda olursa olsun for the horde diyerek kavgaya girmeyi kavgadan kaçmamayı öğretti. silvanas gider milvanas gelir biz teneke yığını allyları avlamaya devam ederiz.

    burada bize çomar horde'lar denmiş, "bakın görmüyor musunuz horde kötü ally iyi" denmiş. bizim iyi olmak gibi bir derdimiz olduğunu kim söyledi bu arkadaşa bilmiyorum ama kendisine buradan raid finder'da başarılar dilerim. attığı zar loot olsun. item leveli arşa ersin, stormwind'in önünde çok gezinmesin. *
  • ilk ciktigi gunden beri ayni karakterle oynuyorum. bloodelf warlock. baska hic bir karakteri oynamadim. bildigin cocugum gibi. 12 yil filan oldu sanirim. ara ara birakip hep geri dondum. en parlak zamanimi lich king doneminde yasadim. server in tier i en saglam lock iydim. gunde 16 saat filan oynuyordum cunku. ikinci oglumun dogumuna geciktim. cunku raid im bitmemisti. kafalik dusecek diye sabahlamistik. sonra kostur kostur hastaneye yetistim. dogurur dogurmaz hastanede laptop imi acip devam ettim. eve geldim, bir elimde bebek emzirirken diger elimde klavye, raid yaptim. su an buyuk oglum hunter, kucuk oglum warrior. bir yandan bfa bekliyoruz bir yandan da diablo oynuyoruz xbox one da. oyle manyak bir anneyim iste...
hesabın var mı? giriş yap