hesabın var mı? giriş yap

  • hatirladikca insanin icini acitan bir olaydir, karli bir ocak gunu olmu$tur. malatyaspor deplasmanina giden samsunspor kafilesini ta$iyan otobus, bir kamyona carpmi$tir. kazada teknik direktor nuri asan,futbolculardan muzaffer badalioglu*, mete adanır, sofor asım özkan olay yerinde hayatini kaybetmi$ti. yugoslav futbolcu tomiç zoran'in ise haftalarca komada kaldigini ve daha sonra vefat ettigini hatirliyorum. maalesef bununla kalmayip emin kar, erol dinler ve yüksel öğüten'in futbol hayatlari bitmi$tir. emin kar felc olmu$tur. hatirladigim bir ayrinti ise, 0-0 lik ingiltere macinin kalecisi olan fatih uraz'in ise bu kazayi yarali atlatmasina ragmen, sonradan toparlayamayip, formdan du$erek, futboldan sonuk bir sekilde kopmak durumunda kalmasidir. su anda zaman gazetesi yazaridir. bu kazadan sonra samsunspor federasyon tarafindan ligde tutulmu$tur ama ertesi sene toparlayamayarak ikinci lige du$mu$tur. o zamanlar lige 4 buyuklerin ardindan gelen bu karadeniz ekibini cok yipratmistir bu kaza.

    http://www.samsun1965.com/kulup/tarihce.php

  • atalarımızın hayvanlardan falan korunmak amacıyla ağaçlarda uyudukları ve uyurken bu ağaçlardan sıkça düştükleri bi dönemden(böyle bi dönem var mıdır bilmiyorum)kalma, genetik hafızada yer alan bi düşme korkusundan kaynaklandığını biyerlerde okuduğum hadise, ne kadar doğrudur bilmiyorum, bana komik gelmişti.

  • uzun hali buradaelim ayağım titredi gerçekten. mevzu nedir bilmiyorum ama haraç gibi bir şey ise ülkenin gidişatı gerçekten çok kötü. tekelcide de silah var. buna rağmen dükkanı basanlar kendi canını da tehlikeye atıyor ve gözünü kırpmadan cinayet işliyorlar. tekelci yine insaflı ayağına sıkmaya çalışıyor. ama sonradan gelen çocuk doğrudan öldürme amaçlı ateş ediyor. birinin belinde uzi gibi bişey var can güvenliğimiz allah'a emanet. hapse girmekten de mi çekinmiyorlar anlamak imkansız.

  • insanların içindeki derin ve kocaman yalnızlık korkusunun sonucudur. çevreye bakıldığında çoğu kişinin, birini gerçekten sevdiği için değil, yalnız kalmamak için ona katlandığı ve kahrını çektiği fark edilebilir. yalnızlığın artık çok acı verdiği insanın, başka birine tutunarak yalnızlığını gidermek istemesi, o insana bu yüzden çok bağlanması ve sonunda terk edilmesi durumunda faciayla son bulur. yalnız olmamaya alışan insan tekrar yalnız kalır ve bu dayanılmazdır..

  • "yeri gelirse, ben müdahale ederim."

    evet, cümle bu şekliyle hiç karizmatik değil, amma velakin buyrun söylendiği yere bakalım:

    bundan 8 yıl evvel, hava harp okulu sınavlarına girilmeye hak kazanılmış ve toplu mülakat aşamasına kadar gelinmiştir. 20 kişilik aday grubu bir odaya alınır, saçma sapan bir konu verilir ve 10lık 2 grup halinde konunun tartışılması istenir. grubun biri konunun bir kısmını ikna etmeye çalışırken, diğer grupda diğer kısmını ikna etmeye çalışır. bu grubuda izleyen binbaşılar, pilot (rütbeleri hatırlayamıyorum) vs. vardır.

    tartışma başlamış ve 10-15dk geçmiştir ama zatı muhterem ben, henüz tek bir kelime bile etmemişim.
    ordan komutanlardan biri bana sorar, delikanlı sen hiç konuşmayacak mısın ?

    ben: "yeri gelirse, ben müdahale ederim."

    sonuç: 19 kişi o mülakatta elendi, ben geçtim. buda ömrü hayatımda verdiğim en karizmatik cevap olarak tarihe geçti.

    edit: gelen bir çok mesajdan dolayı, not düşeyim, hikaye 2002'de yaşanmıştır . ayrıca subay olup olmadığım soruluyor, hayır değilim, bu olayların olduğu son hafta check-up'ta elendim, hikaye sona erdi, bir daha askeriye ile işim olmadı, askerlikte yapmadım, bedelliden yararlandım.