hesabın var mı? giriş yap

  • babamı izleyin, sonra ne yapıyorsa tam tersini yapın. çocuk yetiştiriyorum diye acur yetiştirmiş adam yanlışlıkla, halime bak amk.

  • çocukluğuma dair hatırladığım en güzel anılarımdan. düşünüyorum da her şey çocukken güzel galiba.

    evin misafirlerle neşelendiği günlerde bir an önce akşam olmasını isterdim küçükken. ev misafirle dolup taşınca çocuklara yer yatağı serileceğini bilirdim çünkü. bütün çocuklarla birlikte yer yatağında yatacak olmak ayrı bir heyecandı benim için.

    düşünüyorum da meğer ne güzel günlerim olmuş çocukluğumda. ne güzel heyecanlarım, ne güzel telaşlarım olmuş sevinç ve hüzün dolu.

    insan çocuk kalamıyor tabii. zaman geçiyor. büyüyor. telaşlar değişiyor, sevinçler azalıyor, insan hüznün daha çok farkına varıyor.

    insan, artık yatakları serecek biri olmadığını anladığında büyüdüğünün farkına varıyor ve büyüdüğünün farkına vardıkça hissediyor hüznü.

    yatakları serecek biri olmadığında misafirler de gelmiyor artık. ev dolup taşmıyor. insanların neşeleri birbirine karışmıyor. ev hep sessiz.

    her şey çocukken güzel sözlük.
    çocukken sevinç dolu.
    çocukken masum.

  • hayatını kaybetmiştir.

    şimdi yukarıdan bize bakıp "en çok bana fatiha okuyacaksınız!" diye kızacak. nur içinde yatsın. tebessümle anılacak bende hep.

    edit: "ben saksı değilim! ekme o çiçeği mezarıma!!"

    :)

  • sadece temizliğe değil; 10-15 dk.'lık işler dışında eve uzun soluklu iş yapmak için gelen herkese (usta, servis vs.) yemek saatlerine denk gelen işlerde yemek verilir. kimse sultan sofrası kurun demiyor, ama bir dürüm ısmarlamak da çok zor bir şey değil bence.

  • ölçekleri vardır. örneğin;

    -diğer insanlar tarafından sevilecek özelliklere sahip değilim
    -üretken değilim
    -kendimi anlamıyorum
    -çaresiz olduğumu düşünüyorum
    -kendime güvenmiyorum
    -anlamlı bir hayatım olmadığını düşünüyorum
    -bir işi başaramadığımda hemen hayal kırıklığına uğruyorum
    -insanlar benimle olmaktan hoşlanmazlar
    -olduğum gibi görünemiyorum
    -hiç bir zaman kendimi ortaya koyamam
    -duygularıma güvenmem
    -halimden memnun değilim
    -kendimi küçümsüyorum
    -ihtiyaçlarımı karşılayabilecek yeterlilikte değilim
    -nasıl göründüğümün farkında değilim
    -kendimde olmasını istediğim özelliklere sahip değilim
    -insanlar üzerinde etki bırakmıyorum
    -başarısız biri olduğumu düşünüyorum
    -kendime ilişkin değersizlik duyguları yaşadığım olur
    -benim onlara olduğu kadar, diğer insanların bana ihtiyacı yok
    -düşüncelerimin doğruluğuna güvenmem
    -bedensel olarak kendimi beğenmiyorum
    -başarmak istediğim her şeyde başarısız olup yılgınlığa düşüyorum
    -bedensel ihtiyaçlarımı karşılayacak yeterliliğim yok
    -grup içindeyken diğer kişiler benimle ilgilenmez
    -zihinsel ihtiyaçlarımı karşılayacak yeterlilikte değilim
    -kendimden memnun değilim
    -insanlık için önemli ve faydalı işler yapabileceğimi düşünmüyorum
    -çevremdeki önemli kişilerin gözünde değerli bir insan olmadığımı düşünüyorum
    -duygusal ihtiyaçlarımı karşılayacak yeterlilikte değilim
    -kendimi ümitsiz hissediyorum
    -kararlarım bana ait değil

    edit: madde numaraları silindi. netekim korkunç bir görüntüydü.

  • bu tarz paylaşımların kocişimin bana soktuğu sik noktasına gelmesi yakındır.

    ek 2.1: mesaj ile beni terbiyeye davet eden arkadaşlar oldu, ama ben bazı konularda çirkinleşmeden kendimi ifade edemiyorum, idare edin.