çocuklar siyasi tutuklulardır

• çocuklar siyasi tutuklulardır! [gilles deleuze] veyahut;
  çocuklar korkunç allahım! [fazıl hüsnü dağlarca]
  
  ~
  
  çocuk, dünyaya geldiği anda, zaten onlarca kopuştan geçmiştir ancak dünyaya adımını attığında halen bir çınar gibidir! bir çınar düşünün, dev boyutları, kocaman dallarıyla!
  işte çocuklar da böyledirler, yaratma güçleri hayallerinde [bir kavram olarak muhayyile içerisinde] saklıdır.
  
  (bkz: insanlar büyüdükçe hayallerinin küçülmesi/#13462046)
  
  ancak, çocuk dünyaya geldiği andan itibaren her şey değişir, bütün dengeler! söz gelimi ciğerlerine oksijen dolan bebek çığlık atar! ilk ağlayıştır ve hayatın başlangıcı o seste yatar! sonra beslenme alışkanlığı değişir! bu, göbek kordonundan ağza ve memeye geçiştir. değişim geri dönülemez biçimde başlamıştır ve bebek sütten kesilir, artık çocuk olmaya başlamıştır.
  
  her şey ailede başlar! aile evet gereklidir, aile iyidir, yanımızdadır fakat bir “kapatılma” kurumudur aile aynı zamanda! çocuk da bu açından ‘siyasi tutuklu’ durumundadır çünkü yetiştirilir ve eğitilir, elbette ki ailenin istediği biçimde.
  
  işte böylesi bir atıf, buna işarettir. okul, ev, kışla, kampus, hastane, hapishane, tımarhane,, her yerde üzerine vazifeymiş gibi bireyi –eğmeye/eğitmeye [veyahut yontmaya] devam eder kurumlar! yontulan şeyin eksileceğinden şüphemiz elbette ki yok!
  
  iç mihrak: http://2.bp.blogspot.com/…h/siyasitutuklu2 copy.jpg
  
  (bkz: olmaya devlet cihanda)