sırbistan

• gün aşırı debe'de, karşıt fikirler beyan eden entryleri gördükten sonra hakkında tek bir "gözlemimi" paylaşmak istediğim ülke.
  
  kneza mihaila'daki avmde starbucks'ta oturuyorduk. mekandaki herkes kendi halinde, balkanların çoğunda tanık olabileceğiniz gibi, vakit geçiriyordu. ortamda yüksek sesle konuşan, hayvan gibi anıran ve kahkaha atan tek grup genç iki erkek ve bir kadından oluşan türklerdi. hepsi yurtdışına çıkmış olmanın verdiği elitlikle! çevresindekileri umursamadan ve küçümsercesine, güneş gözlükleriyle, etrafa rahatsızlık veriyordu. hoş, çok şaşırtmadı. hem balkanlar hem de orta ve batı avrupa'da, türkiye'den gelen çoğu turist benzer bir tavırda oluyor: "ben yurtdışına çıkabilecek kadar orta sınıfım, buradakiler fakir ya da ezik, hepsini paramla satın alabilirim, şimdi beni dinleyin ve benim için çalışın". az önce bahsettiğim hayvanlardan biri burada yazar bile olabilir. profil çok uyuyordu çünkü.
  
  sırbistan ve diğer ex-yu ülkelerinde gördüğüm en önemli insan özelliği, mütevazı olmalarıydı. zengini ya da fakiri hiç farketmiyor. türkiye'de büyükşehirlerde ya da tatil yerlerinde görebileceğiniz kendini beğenmişlik, tepeden bakma, karşıdakini küçümseme, en ufak bir obje ile hava atma vs. gibi çoğu davranış kalıbı buralardaki insanlarda yok. insanlar işinde gücünde, çalışıp hayatını devam ettirmenin derdinde. hatta özellikle kadınların iş hayatına katılma oranı çok yüksek seviyede, bu da takdir edilesi.