evli erkekler için kerevizden kurtulma sanatı

• dün geceden beri mesaj kutum "abi sağol, hayatımızı kurtardın, aslansın, kaplansın, liderimiz ol" türünden mesajlarla doldu. hepinize teşekkür ediyorum. beni mahcup ettiniz. ancak örgütlü bir mücadeleye başlayacaksak lideriniz değil, ancak neferiniz olurum. yeter ki sizler bu bilinci kazanın.
  
  gelgelelim, şunu da açıkca belirtmek gerekiyor ki, sanatımızın incelikleri, yalnızca evli erkeklere özgüdür. kerevizden hoşlandığını iddia eden bekar arkadaşlarımız şimdilik gafil bir biçimde "abi kereviz o kadar da fena değil aslında" minvalinde mesajlar atıyorlar. tabi canım, tabi güzelim.
  
  yalnız, şunu da bir düşün;
  
  evli bir erkek olarak bütün gün çalışıp çabalamışsın, kurtlar gibi acıkıp evine gelmişsin. önüne pişmiş bir dana yavrusu konsa onu bile yiyecek kıvamda olduğun halde sıcak bir kap yemeğe, bir tabak kurufasülyeye, ne bileyim bir tabak makarnayla köfteye dahi razısın. ama o da ne? karın önüne kereviz koyuyor. evet kereviz. oysa sen ne hayallerle gelip oturmuştun o sofraya.
  
  şimdi bekar olduğun için bunları kafanda canlandırmakta zorlandığının farkındayım. "benim annem de kereviz yapıyor" da diyebilirsin. ancak annemiz kerevizi yemediğiniz takdirde kriz yaratmıyordur muhtemelen. bundan anlam çıkartıp size küsmüyor, geceleri sırtını size dönüp yatmıyordur. sevgili dostum, şunu bilmeni isterim ki bir kadınla evlilik müessesesi adı altında aynı evde yaşamadığın için "kadın" adı verdiğimiz canlı türünü henüz tanımıyorsun.
  
  seni başına gelebilecekler konusunda uyarmaya çalışıyorum. bir şeyler kapsan fena olmaz derim. hişş, sana söylüyorum..