çıkar

• bu insan benimle niye konuşuyor ki (!) diyen içsesinizin cümleyi tamamlamasına bile fırsat vermeden niyetini belli eden, kelimeleri aralayıp sırıtarak yüzünüze bakan- karşınızdaki çekip gittiğinde yüzsüzce tokadı basıp sizi dünyanın ortasında (bkz: orta dünya) lanet bir nokta olarak bırakan şey, .. "hede" demek istiyorum müsadenizle..
  
  bu kavram insanoğlunun oluşuyla gelen bir eşantiyon mudur yoksa sonradan "upgrade" mi edildik -ne demekse- , şartlandık bir şeyler çıkarmaya kendi çıkarımıza? bir virüstü etrafına duvar örmüş içimizde ya da, insaniyetimizden korunmak adına. ancak ne acı ki en zayıf anımızda ortaya çıktı, hastalıklı olduk.. ve çok da hoşumuza gitti. saçlarımızı okşadı usul usul.
  
  şimdi git başkasını sömür.
  
  gülümse. bir noktalama işareti muamelesi yap "canım" kelimesine, kulaklarımı tırmalayan sahte bir sesle. ve sonra bir cehennnem zebanisi konuşuyor yanı başımda, -çocuk taklidi yapan kadınlardan burada da tiksiniliyor hanımefendi..
  gülüyorum. gerçekten ama..
  
  çıkar, efendim, boyalı suratların vazgeçilmez unsurudur. türevini alıp sıfıra eşitlemek çözer mi en aza indirgemeyi? yok. okulda öğretilmez böyle şeyler, istisnai kimi hocaları saymazsak..