• ömür boyunca başka hiçbir yerde görülemeyecek hürmettir. öyle bir hürmettir ki insana kendini değerli hissettiren şeyler listesinde ilk üçe girer. "bi şey lazım mı abicim?, bi salata daha ister misin?, çay da alır mısınız abicim?". iki ay uzak kaldıktan sonra ilk defa gören annemden daha iyi bakıyolar. kebapçıdan bi çıkıyorum sanırsın bir paşa, bir şehzade.

    ben bu hissi pizzacıda "hamuru incecik olsun mu?" sorusunda yaşayamıyorum. veya bir lira farkla kolanızı ve patatesinizi king boy ister misiniz? benim gururumu böylesine okşamıyor. ama bir "hemen yeniliyorum abi ezmeyi" beni mest ediyor. şimdi yolu adana kebapçılarına düşmemiş, kebap diye bir kısım et parçaları yedirtilmiş olan kitle ne diyor olm bu? diyebilir ama durum bu. diyeceklerimi buraların meşhur bir sözüyle sonlandırıyorum. "o yediğiniz abur cuburlar boy boy, şimdi bi acılı adana olacak idi oy oy."
  • aspava'da daha fazlası görülebilecek hürmettir
  • aşırısı bayabilen hürmettir.
  • bazen kendimi bakan sanıyorum bunun yüzünden.
  • (bkz: yaran başlıklar)
  • balıkçıya hiç gitmemiş fakir apaçi sözü. "yeter ulan siktirin gidin koduğumun garsonları" diyesim geliyor, sürekli su koyma, tabak çanak değiştirme, ekmek servisi, kravatlı papyonlu herifler, basın gidin lan bi muhabbet edemiyoruz koduğumun yerinde.

    edit: apaçi olduğunuzdan anlamazsınız, içkili rakılı mezeli balıkçıdan bahsediyorum, leş şalgam suyu getiren kıytırık balık ekmekçiden değil.
  • gereksiz samimiyetlere girmeden yiyeceğinizi önünüze koyan tantunici hürmetinin yanında esamesi okunmaz
  • bahşiş faslına kadardır.
  • (bkz: müşteri bağlama yöntemleri)
  • gereksiz samimiyetten öteye gitmemiştir
hesabın var mı? giriş yap