hesabın var mı? giriş yap

  • normal bir ülke olsaydık şayet; bu tip adamların en geç, olayın yaşandığı günün akşamında kelepçe ile kodese tıkılmaları lazımdı...

    tanım; görevden alınması gereken memur.

    edit; ilgili memur açığa alınmış... görevden alınsın dediğim için mesaj kutumu dolduran at kafaları bu kaynağı bünyelerinde müsait bir yere yapıştırsınlar. olması gereken zaten buydu da benim şaşırdığım şey "böyle isabetli ve hızlı bir kararı nasıl aldılar?"

    (bkz: rabia naz vatan)

  • ya bu hep şeyden oluyor. soruyu duyunca gerçek dünyaya en yakın cevabı verme isteğinden. ingilizce kursunda müzik hakkında konuşuyorduk. teksaslı bi hoca vardı. bana dönüp "ne tür müzikler dinlersin?" dedi bi gün. dünyanın en bayık muhabbeti. 90'lar pop dinlerim ben. 90's pop, dedim. hoca ne bilsin bizim 90'lar muhabbetini? izel'i, çelik'i, ercan'ı? woow dedi, benden çok sevindi. "what is your favourite band?" dedi. sanıyor ki şimdi ben 90'lardan dünyaca ünlü bi grup söylücem, hatta belki birlikte bi şarkısını mırıldanıcaz. çocuk gibi bakıyor gözlerimin içine. sıçtık. içimden şöyle düşünüyorum: ablacım sen yannış annadın. band felan yok. şarkıcı söylesem, tanımazsın da şimdi. of ya. nerden bulcam ben şimdi sana grup? ayna'yı bilir mi lan acaba? bari sen unutma beni? queen mi desem ki? o zaman da muhabbet uzar felan derken eeh diyip "mfö." dedim ben. evet ö ile. sınıf koptu. hoca uzun uzun baktı bana. anlamaya çalıştı: em ef öööögh? hee dedim: mazhar fuat özkan. gene anlamadı tabii.

    ne biçim şeyim lan ben hep yaşım oniki?

  • o linke tıklayınca amatör webcam kızlarının kendisiyle sohbete girmeyeceğini artık öğrenmesi gerekendir.

  • ön bilgi: kızlar-erkekler şeklinde ayrılmışız, dörder kişilik iki grupla oynuyoruz.
    aramızda 2 çift de sevgili mevcut. bu çiftlerden birinin erkeği anlatıyor, biz kalanlar da cevaplıyoruz.
    rüzgarı da arkamıza almışız, ortalama 5 saniyede biliyoruz her kelimeyi. oyunun da gazıyla düşünmeden cevaplıyoruz adeta. ve olaylar gelişiyor:

    eleman: alex'in koşanı?
    biz: xavi!

    eleman: (bana dönerek) sen dün ne almıştın?
    ben: antibiyotik!

    eleman: demin ne içtik?
    biz: bira

    eleman: (sevgilisi olan diğer erkeğe dönerek soruyor) biz dün nereye gitmiştik?
    öbür eleman: karıya!

    önce south park sessizliği, sonra kıyamet...

  • essex üniversitesi ile cambridge üniversitesi tarafından ortak yapılan ve proceedings of the national academy of sciences dergisinde yayınlanan bir çalışmanın vardığı sonuçtur.

    bu sonuca göre eğer siz dış görünüşü toplum tarafından çekici bulunan bir bilim insanıysanız insanlar size diğer bilim insanlarına göre daha çok ilgi duyuyor ancak aynı insanlar sizin herhangi bir konuda ciddi bir araştırma yapamayacağınızı düşünüyor.

    yapılan deneyde araştırmacılar 3700 katılımcıya abd sınırları içerisinde çalışan 1000 fizikçi ve genetikçinin fotoğraflarını gösterip "sence bu kişi ne kadar çekici, sence bu kişi ne kadar uyumlu, sence bu kişi ne kadar sosyal, sence bu kişi ne kadar iyi bilim insanı" gibi sorular soruyorlar.

    katılımcılara bu sorular sorularak yapılmak istenen şey gösterilen kişilerin katılımcıların zihinlerinde nasıl bir figür oluşturduğunu ve bu figürün gösterilen kişilerin bilim insanı olup olamayacakları izlenimi vermesiyle ilgisini bulmak. bunun için de verilen cevapları toplayıp karşılaştırıyorlar.

    çalışmanın sonucunda ise insanların çoğunluğu görünüşlerine bakarak edindikleri izlenimlerle çekici, sosyal ve uyumlu buldukları insanları iyi bilim insanı olarak görmediğini; çirkin, asosyal ve uyumsuz buldukları insanları ise iyi bilim insanları olarak gördüğünü keşfediyorlar.

    yani özetle insanlar aslında çekici denebilecek dış görünüşe sahip bilim insanlarına ilgi duyuyorlar ancak zihinlerinde görseldeki gibi bir bilim insanı tiplemesi olduğu için bu kişileri zihinlerindeki bilim insanı konseptiyle eşleştiremiyor ve dolayısıyla o kişilerin gerçekten de önemli bilimsel araştırmalar yapabileceklerine pek inanmıyorlar.

    böylelikle bazen çekici olmamanın bazı konularda işe yarar bir şey olabileceği, bazen de "sende bilim insanı tipi var" cümlesinin aslında pek hoş bir cümle olmayabileceği sonucuna varıyoruz.

    kaynak: forbes

  • "yeni bilgiler öğrenmek yerine neden bebek şeyleriyle oynayalım ki?"

    dont worry çucuğum, 6 ay sonra yaşadığın ülkenin başbakanından daha iyi okuyup yazabilen biri olacaksın.

  • geçerli neden : kendi başına kavanoz kapağını açamamak
    güzel neden : kavanozun içinde salatalık turşusu olması.

  • radyumun korkunc yan etkilerinin bilinmedigi senelerde, hic bir tedbir almadan ve amerikan sirketlerinin hic bir zarari olmadigina dair temin edici telkinleriyle radyumla yuzgoz olan bahtsiz kadinlarin yuz ve cene kemiklerinde meydana gelen korkunc deformasyonlar yuzunden tip tarihinin sayfalarina gecmis korkunc teshisleridir.
    1900lu yillarin hemen ilk baslarinda paris'e giden amerikali bilimciye marie curie hatira olarak bir avuc radyum kristali verir. amerika ya donen bilimci, bir takim deneyimlerden ve karisimlardan sonra geceleri fosfor gibi isildayan bir boya elde eder. bu muthis bulusun karsisinda harekete gecen acik goz sirketler, gece gorunmesi icin levha yazilarini ve kol saatlerindeki rakamlari, yelkovani ve akrebi bu boya ile imal etmek uzere yeni bulus icin yeni is yerleri acip, yuksek ucretle isci calistirmaya baslar. cogunlugun kadin oldugu bu isciler, ciplak elleriyle tuttuklari ince fircalari kullanip, boyama ve yazma islerine girisirler.

    is verenlerin israrla radyumlu boyanin hic bir tehlikesi olmadigi israrlari altinda gonul rahatligi ile calisan kadinlarin cok gecmeden, disleri dokulmeye, cene kemiklerinde anormal derecede buyume ve korkunc deformasyonlar olusmaya baslar. o zamana degin inkar edilen radyum tehlikeleri arastirilmaya baslanir, mahkemeler kurulur, insanlar telef olur.