death magnetic

• şimdi bu albümü dinleyeli 2 gün oldu. eski metallica yı çok severim 8 yıl önce sorsalar en sevdiğin metallica albümü ya da albümleri hangisi deseler, "ride, master, justice, black" derdim. ama gel görki insanı oğlu sürekli değişiyor. metallica da değişmişti. e doğal olarak benle birlikte çelikte değişti. şimdi sorsalar en sevdiğim albüm load, reload, garage derim. hatta garage'ı o kadar çok severimki hep coverden oluşan albüm yapmalarını isterim. ben artık metallica'nın low mans lyric gibi şarkıları yapmalarını istiyorum. ya da tuesday s gone gibi şarkıları coverlamasını istiyorum. sert olcaksada fixxxer, the outlaw torn, thorn within gibi şarkılar yapmasını istiyorum. yeni albüm hazırlıkları çıkınca ve de bu adamlar live at the bridge school benefit adlı konseri verince only happy when it rains şarkısını ilahi derecede güzel yorumlayınca dedimki "aha anasını sikiyimki beni duydu ibneler" dedim. çok sevindim. hatta death magnetic adlı albümün böyle olucağını zannetim. ama bazıları acı haberi çabuk verdi. dedilerki metallica "eski tarza yakın albüm yapıcaklar dinazorların götü bayram edicek" dediler o anda yıkıldım işte. iron maiden ve gerekse diğer sevdiğim grupların albümlerin sıçtığını görünce bunlar da sıçıcak dedim. ne alemi var lan fadimeyi alıp köye geri dönmeye? dedim. hala da böyle düşünüyorum. ben metallica'nın eskiye asla dönmesini istemeyen tayfasındayım. albümü dinledim hatta ne yalan söyleyim beğendim. yani korktuğum gibi sıçış olmadı ama mükemmel de olmadı. zaten böyle bir tarza geri dönünce mükkemel olucağını bekleyenler bence suntadır. tabi yavaş yavaş sol frame de the unforgiven iii için yorumlar başladı, albüm hakkında yorumlar başladı. kimisinin götü tavana vurmuş kimide götünden kıl aldırmayıp burun kıvırmış. bense mona lisa gibi yarı gülümser yarı üzüntülü bir haldeyim. peki neden? the unforgiven iii, the day that never comes tam benim istediğim gibi bir şeydi. ama that was just your life, my apocalypse ise daha çok dinazorların sevdiği bir şeydi. o yüzden albüm hakkında söyleyiceğim şu the unforgiven iii ve the day that never comes süper bir kaç tane sevdiğim sert şarkılar var the judas kiss ve all nightmare long. sonuç olarak metallica açısından fena bir albüm değil.
  
  ama gel görki metallica 1984 ten beri eleştiriliyor. basçısıyla, tarzlarıyla, saçlarıyla, verdiği sözlerle, tutamadığı sözlerle, klipleriyle her zaman olması gerektiğinden fazla eleştirildi. ama bu normal sonuçta ilk defa bir heavy metal grubu klipsiz, reklamsız 1 milyondan fazla satmıştı. kapitalist düzen olmadan da başarıya gidileceğini ispatlamışlardı. doğal olarak metallica'nın her zaman diğer heavy metal gruplarından ve rock gruplarından yeri her zaman farklı ve en üst yerdeydi. bu guruba aşırı derecede tapmakta normal, aşırı derecede nefret etmekte normal.
  
  son sözlerim de metallica fanlarına: sözlükteki aşırı derecedeki hıncalların oltasına gelmeyin. bu suntalar leonardo da vinci yaşasaydı ve mona lisa yeni bir eser olsaydı esere bakıp leonardo'ya " siktir git lan boyanı, fırçanı değiştir faber castell kullan amcık " diyecek potansiyedeler. telaşa gerek yok. hepimizde biliyoruz ki metallica bu saatten sonra dünyanın en iyi albümünü de yapsa bok atılmaya devam edecektir. ama yine de ben kişisel zevkimi baz alarak bu adamlar'ın load tarzında bir şeyler yapmasını istiyorum. bir sonraki albüme kısmet.
  
  edit: bu kapitalist düzeni yıktılar benzetmesi aşırı bir abartıdır. böyle bir tezim yok. ordaki benzetme bu adamların zamanında reklam, klip gibi rantlardan faydalanmamasına rağmen aşırı başarılı olmalıdır. doğal olarak böyle bir benzetme yaptım. fanatikleri değilim ama severim aşırı kapitalistim bunu da ekleyeyim dedim.