tin

• üzerine kitaplar yazılacak kadar manalar muhteva eden bir suredir.
  
  allah, zeytin ve incir gibi yiyeceklere yemin ettikten sonra, sina dağı ve mekke üzerine de yemin edip esas demek istediğini ve üzerine kitaplar yazılacak o güzel noktayı iki ayette özetleyiverir. dördüncü ve beşinci ayet, adeta bir sinüs eğrisi gibi salınım yapan insanoğlunun hal-i pür melalinin rabbimizce en güzel şekilde özetlenişidir.
  
  insanoğlu o üstünlüğün kıymetini bilemeyip her seferinde kedi gibi sütü döker. ama sütü döktüğünü bilip özür dileyenlere kapılar her daim açıktır. bir gün gelip de tevbe etmesi muhtemel kişilere bile o kapılar kapanmaz.
  
  aslında müteakip ayet, inanmanın yetmediğini güzel anlatıyor. iman edip salih amel işleyeceksin ki, batı dünyasında pek işlenmeyen righteous cycle (salih daire) mefhumu bizde hayat bulsun. yoksa o meş'um vicious cycle (fasit daire) bir başladı mı, çorap söküğü yanında yavaş kalır.
  
  insan olmak zordur; ama güzeldir vesselam...