sırbistan

• çok afedersiniz ama amına koyayım ben böyle ülkenin.
  
  çok sevdim çok da güzel karşıladı beni belgrad, elinde avucunda ne varsa verdi. planlasan gidip izleyemeceğin derbisini tuttu önüme koydu izlettirdi, kazandırdı. çok ucuza dünyanın içkisini içirdi, dünyanın yemeğini en pahalı restoranlarında yedirdi. çok güzellik yaptı.
  
  ama..ben bu ülkeden ana sınır kapısını kullanarak macaristana girmeyi iki kere denedim. ikisinde de sınırı yürüyerek geçtim, gümrük görevlilerinden dünya kadar kınayıcı bakış, acayip acayip sorular, katilmişim gibi davranışlar gördüm. o sınır kapısı var ya, oranın ben amına koyayım işte. gitmesi kolay dönmesi zor ülke benim için. içi seni dışı beni yakıyor şerefsizin.
  
  trenleri dökülüyor. 6 saat yol gidiyosun, allahın siktir ettiği yerde duruyo 1 saat. neden diyosun, tren kazası var diyolar. ulan dünyanın umrunda değil. tren kazası olmuş ama mesela. trenleri görseniz, sürekli kaza yapmamaları çok şahane bi mucize zaten. inanmayan adamı allaha inandırır. o derece. sonra küfür edince küfür etti oluyor. 40 kilometre yolu taksiyle gidip sınırı yürüyerek geçtim lan. nası küfür etmiyim. daha önce tecrübem olmasa o sınır kapısından otobüs kalktığını bilmesem, sittin sene gelemezdim geri. bi daha gitmem dedim ama giderim. fakat tren otobüs kullanmam. uçakla giderim. 40 sene sonra özel uçağımla giderim. gene o kapıyı yürüyerek geçersem, o zaman sırp prensini öldürür 3. dünya savaşını çıkarırım. yeter ulan.
  
  edit: macaristandan daha az milliyetçi olan ülke. macarlar daha milliyetçi bilin de öyle gidin bu güzelim ülkeye. sınırını da sikeyim geçersiniz bi şekilde.