iş hayatı

• lise secimleri yapilirken super lise vardi, tembel ama zeki bir ogrenci oldugum icin puanim tutmasina ragmen icimdeki ozgur ruh yuzunden babama turizm okuycam dedim, universite okumazsan bozusuruz dedi, okudum. isimi sevdim, insanlarla olmayi sevdim cok yoruldum, geceler boyu telefonlarim susmadi, geceyarilarina kadar calistim, ustelik sektorde en buyuklerden birinde 5 yil boyunca kendi isim gibi calistim. 5 yil sonra cikmam icin herseyi yaptilar o gun sogudum, yildirma psikolojisi neymis hepsini yasadim ustelik bunu yapan genel mudurle evlenmeye calisan mudurum yuzunden( evlendide). o gun dedim ben cikmayacagim, en azindan tazminatimi yakmayacagim, 3 ay direnip cikisimi verdiler tabiki tazminatimla birlikte. 1 ay kafamdaki tum bilgileri silecegim dedim, baska hayat cizecegim lanet olsun turizme de icindeki yavsak mudurlere de dedim. 1 ay sonra yurtdisindan teklif geldi, gittim. 1 yil sonra sektorun en buyugune gectim, 1 yil icinde terfi aldim, turkiye standartlarinin cok ustunde maas aliyorum, ev kirami oduyolar, yilda bir kez ucak bileti veriyorlar. ama sorun su ki 5 yil once ne yapiyorsam aynisini yapiyorum, yine kendimden veriyorum ve eminim ki karsiligini alamayacagim, mutsuzluk belirtilerim basladi yine. tek dusuncem ev alacak kadar yada kucuk bir cafe acacak kadar para biriktirmek ve bu hayata gore henuz 2 yil var. keske diyorum babami dinleyip devlet memuru olsaydim lakin diger cok guzel okullardan/bolumlerden mezun arkadaslarima bakinca hicbirsey degismiyor insan hayatinda. suan cok duygulandim, alkolu birakmasam aksam icerdim. 28 e dogru gidiyorum lakin saclarda beyazlar da yasla birlikte artiyor. dertliyim sozluk.