2019 ekonomik krizi

• sadece parasal daralma veya beton yönetimi ile açıklanamayacak kriz.
  
  - sosyolojik olarak çamurun dibindeyiz. bu halimizle fosilleşir gideriz. kimsenin kimseye, özelliklede kendine güveni kalmamış. rahat konuşabildiğimiz tek yer mutfak. o da yemek öncesi, şekerimiz iyice düştüğü için.
  
  - üçkağıt karıştırmadan yapılan ticaret, iş yavaşlatma eylemi seviyesinde tembellik olmadan yapılan memuriyet ülkemizde enayilik sayılır olmuş.
  
  - yazın başında turistik bir muhitte tuvalet kadar dükkan tutan esnaf, yes please ile sezon sonu altına bmw çekip gider olmuş. bunu bir kez becerebilen keko, ertesi yıl turiste saygı gösterir mi?
  
  - eğitim eskiden de çöp, öğretmenler eskiden de bezgin bekirdi ama yüksek tahsile bir önem ve saygı atfedilir, öss vs sınavlar sevilmese de güvenilirdi. şimdi lise mezunu da tezgahtar, dört yıllık üniversite mezunu da. üniversite sınavlarının güvenilirliği, üniversite okumanın kıymeti, diğer her şey gibi aşınmış ve anlamsızlaşmış.
  
  - vergi sistemi ve ekonomi yaklaşımı, 90’ların çaresiz koalisyon hükümetlerinin bile gerisine düşmüş. onların en azından bi’ utanması vardı. sigara zammını sokuşturan başbakan, en azından birkaç gün laf yemeyeyim diye ortalarda görünmezdi. siyasette utanmanın ve özeleştirinin ne olduğunu öğrenmek isteyen suser, 99 depremi sonrası mesut yılmaz’ın grup konuşmasını açsın izlesin. daha taze bir örneği yok ondan.
  
  - kibir ve cehalet övülür, tahsil ve okumuş olmak korkulur ve gereksiz bir şey gibi görülür olmuş. bak ararın 155’i.
  
  - bazı sorunlarımızın kronik olduğu ve artık bunlarla (örneğin işçi, madenci ölümleri) yaşamamız gerektiği gibi bir algı yerleşmiş. bunu kabul etmek, insan hakkından ödün vermek ve daha az insan olmak demektir.
  
  ne anlatacaktım, ne anlattım. sanırım içimi dökmek istedim. özür dilerim sözlük.