samih rifat

• 1932'de açılan tdk'nın ilk başkanı. soyadı yalnızgil'dir. her allahın günü ekşi'deki yazarlar yüzünden kemikleri sızlamaktadır.
• oktay rifat, babası samih rifat (samih yalnızgil) 4 aralık 1932'de ölmeden önce arkadaşları orhan veli, şinasi baray ve melih cevdet'le birlikte şimdilerde ankara zafer çarşısı'nın olduğu yerde bir fotoğraf çektirir. görsel.
  
  karede yer almayan babasi rifat dahil, fotoğraftakilerin hiçbiri ölmemesine rağmen niyeyse melih cevdet'e ölümü hatırlatır bu fotoğraf.
  
  fotoğraf
  
  dört kişi parkta çektirmişiz,
  ben, orhan, oktay, bir de şinasi…
  anlaşılan sonbahar
  kimimiz paltolu, kimimiz ceketli
  yapraksız arkamızdaki ağaçlar…
  babası daha ölmemiş oktay’ın,
  ben bıyıksızım,
  orhan, süleyman efendiyi^** tanımamış.
  ama ben hiç böyle mahzun olmadım;
  ölümü hatırlatan ne var bu resimde?
  oysa hayattayız hepimiz
  
  melih cevdet anday
• ölümüne inanmak istemediğim güzel insan... evimdeki dergilerin çoğunda fotoğrafın var. her yerdesin benim için şimdi.
  
  not: ingmar bergman'ın ölüm haberini birinci sayfalardan gören türk basını bir kez daha sınıfta kaldı (artık sınıfı geçmesi imkansız!). hele radikal gazetesi bile 1. sayfayı layık görmemiş! sezonun derbisi daha önemli tabii. bu gazeteleri yapanların ne kadar memleketten uzak olduklarını da bu vesileyle bir kez daha görmek mümkün oldu. niye gazeteler satmıyor, niye insanlar okumuyor diye konuşmasın kimse... cahillik rütbe gibi omuzlarında sivillerin. yazık.
• fransiz ekolunden -saint joseph olabilir - yky'den fotograf uzerine bir kitabı var, aristo'nun poetikasini yillar sonra cevirmistir(evet, fransizca'dan) geceyarisi kitapligindan negatif imgenin fotografi kendisine aittir, ayrica kendi adima cok begendigim bir resim olan enis baturun dogu bati divaninin kapak resmi ve enis baturun esi fatma tulin icin kaleme aldigi bir iki sergi oncesinden notlar adli kitaptaki siyah beyaz resimler de gene onundur.((yasal uyari: bu bilgilerdeki yanilma payi saklidir, yazar haber vermeksizin yazdiklarini degistirebilir))
• oktay rifat'ın oğlu (bis), nurullah ataç'ın manevi çocuğu, enis batur'un dostu, bizlerinse ülkede örnek diye gördüğü az sayıda aydın kişiden biriydi samih rifat; batur'un deyişiyle de gerçek bir "hezarfen"... iyi bir kitaracı olduğu biliniyor muydu yakın çevresi dışında?
• oktay rıfatın babası aynı zamanda
• 2 koskocaman yıl olmuş gideli... "olmaz efendim olmaz bence hiçbir esprisi yok" demeyeli...
• türkçe'deki en sağlam herakleitos derlemesi olan "herakleitos - bir kapalı söz ustasıyla buluşma denemesi" kitabının yazarı. herakleitos'tan kalmış parçaların her biri üzerindeki farklı yorumları ve çeviri tercihlerini, çok güzel bir sayfa düzeni sayesinde okuyucuyu yormayacak biçimde kitaba yedirmiş kişi.
• samih bey'i bugün, sabaha karşı kaybettik.
• başlık altındaki entrylere bakıp kafası karışan yazarlar için amme hizmeti: iki tane samih rifat vardır, biri dede, diğeri torun.
  
  dede samih rifat 1875'te doğmuştur. türk dil kurumu'nun kurucularından olup aynı zamanda ilk başkanıdır. 12 temmuz 1932 tarihindeki bu kuruluştan birkaç ay sonra, 3 aralık 1932'de vefat etmiştir. şu entrydeki hikayede geçen oktay rifat'ın babasıdır: #162549841
  
  torun samih rifat ise 24 kasim 1945'te doğmuştur. itü mimarlık mezunudur, fakat mimarlığından ziyade yazar ve çevirmen kimliği ile bilinir. 4 ağustos 2007'de vefat etmiştir. kendisi, önceki paragrafta bahsettiğim oktay rifat'ın oğludur.