toksik ilişki

• geçtiğimiz günlerde bir arkadaşım bu konuda dert yandı. işin garibi içinde olduğu durumun onu zehirlediğini farkında olmamasıydı.
  kız arkadaşı hemşire. yakın olan başka bir şehirde çalışıyor. bizim oğlan bulabildiği her fırsattı 2 saatlik yolu gidiyor sevgilisini görmek için. her haftasonu ve haftaiçi boş vakit bulabilirse. her gittiğinde mutlaka en az bir kere kavga çıkıyormuş, bağırış çağırışlı. ve kız bizim oğlanı mutlaka evden kovuyormuş. “defol git seni görmek istemiyorum” deyip. bazen çıkıp gidiyormuş bir iki saat dolanıp dönüyormuş bazen ise başka bir odaya geçip bekliyormuş. düşünüyorum, bir kadın erkek arkadaşı başka bir şehirden onu görmek için geldiğinde bir anlık sinirle nasıl evinden kovar? bilmediği bir şehirde ne yapar adam, üstelik gelme amacı sadece onu görmek iken, nasıl evden atılabilir? anlam veremiyorum. bunun adı düpedüz terbiyesizliktir.
  çocuk 2 gün kız arkadaşıyla kaldıktan sonra “evi pislettin ya ne pis insansın seni benden başka kimse çekmez.” diye azar diyormuş bir de.
  geçtiğimiz ay abisi için kız istemeye gittiklerinde iki saatliğine kız arkadaşının mesajına cevap veremediği için haftalardır trip ve azar yiyormuş. “tabii gelin hanımın genç bir kız kardeşi var onunlaydın, kim bilir neler yaptınız da benim telefonlarımı açamadın” diyormuş, bu paranoyaklığın epey üst seviyesi. daha bir sürü şey anlattı, ben şaşkın şaşkın dinledikten sonra şunu sordum sadece, “bu ilişki neden hala devam ediyor? motivasyonunuz ne?” bilmiyorum, seviyor muyum ondan bile emin değilim diyor. sadece hayatında değişiklik istemiyor şu an. ama içten içe zehirleniyor.
  başta üzüldüm arkadaşım adına. sonra şunu fark ettim. böyle bir ilişkiye devam eden birinin kendine saygısı yoktur. kız ne kadar suçluyla adam da o kadar suçlu. tartışmak her şeyden önce bir edep işidir. edepsiz insanlarla ne ilişki yaşanır ne konuşulur ne kavga edilir.
  ben, şimdiye kadar hiçbir arkadaşımla, sevgilimle veya flörtümle ilişkimi bitirirken ne kadar sinirli olursam olayım küfür veya hakaret etmedim, bela okumadım, kimseyi bir yerden kovmadım. çabuk sinirlenen, fevri bir insan olan ben bile bunu yapabiliyorsam asgari düzeyde edep bilen herkes bunu yapabilirim. kendinize ve karşınızdakine saygınız olsun.
  “sen benimle ne biçim konuşuyorsun?” diyemiyorsan bu senin suçundur.
  herkes hak ettiğini yaşar, hak etmediğini düşünüyorsan çekip gitmeyi bileceksin.