• yıllar sonra editi: başlık bana kalmış.

    açılın, anı anlatacağım.
    uzun yıllar önce iş için diyarbakır'a gittim
    belediyede işlerim vardı, hallettim.
    sağolsun ilgilendiler.
    hadi dediler döner yemeye, çifte minareli bir sokaktı yanlış hatırlamıyorsam.
    gittik.
    benim de kalbim pır pır, içimden "allaaaah buraların etleri de süper olur" coşkusu patlamakta.
    oturduk aga, önce ayran gibi bir şeyin içinde buz gibi bulgurlu soğuk bir ön aperatif geldi. mehir diyorlarmış. daldık buna. ohh buz.
    sonra yeşillikler geldi, turşu geldi, salata geldi, haydari geldi.

    ve assolist.
    eşşşşşek kadar büyük bir tabak içinde nefis ezme. şaşırdım, lan bitiremeyiz bunu dedim içimden.
    yedik deli gibi. patlayana kadar. döner geldi, ona da katık ettik bunları.
    neyse gitme vakti geldi, garsonu çağırdılar, hesap falan.
    dedim aga; "siz ikramda kusur etmiyorsunuz, bunları bol bol veriyorsunuz bize, yazık değil mi bak yarısı kalıyor bunların".

    ne dedi sizce?

    bak aynen şunu dedi.

    "abi, kalsa ne olur, biz kalanı da kazana boşaltıyoruz zaten".
  • insan yerine koyulunca şaşıran insan beyanatı
  • en sevdiğim ilgi. esnaf dediğin her türlü ilgilenecek müşterisiyle, batısı doğusu yok bu işin.
    sevmediysen burger king'de çalışan elemanlardan sos falan dilenirsin olur biter.
  • (bkz: sen gelme ulan ayı)
  • (bkz: arz talep dengesi)

    beğenmeyenin gitmemesi gereken restorantlardaki ilgidir. ayrıca abartılacak bir yanı yoktur, genellenecek yanı hiç yoktur. ayh bunalmış paşam, açın camları bi' "ceyran" yapsın.
  • doğulu lokantaları gibisi var mı?
    iki lira karşılığında 0.33'lük su içenlere dert olur bu lokantalar.
    değil su, salata, mezeler, çay; bir ton ikram vardır bu lokantalarda. adeta anadolu misafirperverliğinin yansımasıdır. ilgi ve ikram gördüğüm yere sürekli giderim.

    tanım: hoyrat hizmete alışmış mazoşist açlara dert olmuş lokantalardır.
  • affedersiniz de, siz kurban olun o ilgiye.
  • (bkz: derdini sikeyim butonu)

    üstelik eklemeden duramayacağım, sırf o bölgenin kültürü diye olumlu şeyleri bile olumsuz göstermekten sıkılmadınız di mi lan? anlatış biçimlerine baksan tecavüz ettiler sanarsın.

    açacağınız başlığı sikeyim ben gidiyorum.
  • sahiplerinin nereli olduğunu bilemem bir çok kebapçıya gitmeyi bırakma nedenimdir. "emrin olur" tarzını sevmiyorum arkadaş. ben rica edeyim, sen işini yap ne emri? böyle bir heyecanla koşuşturmalar etrafımda. sahip gibi ağırlanmak istemiyorum, normal müşteri olmak istiyorum. kendimi kötü hissettiriyor bu ezilip büzülmeler.
  • (bkz: ne vereyim abime)
hesabın var mı? giriş yap